Al-Qalam

  1. Home
  2. Translation
  3. Turkish: Diyanet Vakfi
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Turkish: Diyanet Vakfi

 Play All
# Translation Ayah
1 Nun. Kaleme ve (kalem tutanların) yazdıklarına andolsun ki, ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ
2 Sen -Rabbinin nimeti sayesinde- mecnun değilsin. مَا أَنتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ
3 Hiç şüphesiz senin için bitip tükenmeyen bir mükafat vardır. وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ
4 Ve sen elbette yüce bir ahlak üzeresin. وَإِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِيمٍ
5 (Sen de) göreceksin, onlar da görecekler, فَسَتُبْصِرُ وَيُبْصِرُونَ
6 Hanginizde delilik olduğunu yakında. بِأَييِّكُمُ الْمَفْتُونُ
7 Doğrusu Rabbin, kendi yolundan sapan kişiyi en iyi bilendir, hidayete erenleri de en iyi bilen O'dur إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ
8 O halde, (hakikati) yalan sayanlara boyun eğme! فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ
9 Onlar isterler ki, sen yumuşak davranasın da onlar da sana yumuşak davransınlar. وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ
10 Şunların hiçbirine itaat etme: yemin edip duran, aşağılık, وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَّهِينٍ
11 (Herkesi) kötüleğen, söz götürüp getiren, هَمَّازٍ مَّشَّاء بِنَمِيمٍ
12 Hayra engel olan, mütecaviz ve saldırgan günahkar, مَنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ
13 Kaba ve kötülükle damgalı, عُتُلٍّ بَعْدَ ذَلِكَ زَنِيمٍ
14 Mal ve oğullar sahibi olmuş diye (böyle yolunu şaşırmış) أَن كَانَ ذَا مَالٍ وَبَنِينَ
15 Ona ayetlerimiz okunduğu zaman o, "Öncekilerin masalları!" der. إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ
16 Biz yakında onun burnuna damga vuracağız (kibirini kırıp rezil edeceğiz). سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُومِ
17 Biz, vaktiyle "bahçe sahipleri" ne bela verdiğimiz gibi, onlara da bela verdik. Hani onlar (bahçe sahipleri), sabah olurken (kimse görmeden) onu (mahsullerini) devşireceklerine yemin etmişlerdi. إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ كَمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ إِذْ أَقْسَمُوا لَيَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِينَ
18 Onlar istisna da etmiyorlardı. وَلَا يَسْتَثْنُونَ
19 Fakat onlar daha uykudayken Rabbinin katından (gönderilen) kuşatıcı bir afet (ateş) bahçeyi sarıverdi de, فَطَافَ عَلَيْهَا طَائِفٌ مِّن رَّبِّكَ وَهُمْ نَائِمُونَ
20 Bahçe kapkara kesildi. فَأَصْبَحَتْ كَالصَّرِيمِ
21 Sabah olurken birbirlerine seslendiler. فَتَنَادَوا مُصْبِحِينَ
22 "Madem devşireceksiniz, hadi erkenden mahsülünüzün başına gidin!" diye. أَنِ اغْدُوا عَلَى حَرْثِكُمْ إِن كُنتُمْ صَارِمِينَ
23 Derken yürüyorlardı; fısıldaşıyorlardı. فَانطَلَقُوا وَهُمْ يَتَخَافَتُونَ
24 "Sakın bugün hiçbir yoksul bahçeye girip yanınıza sokulmasın"diye. أَن لَّا يَدْخُلَنَّهَا الْيَوْمَ عَلَيْكُم مِّسْكِينٌ
25 (Evet yoksullara yardıma) güçleri yettiği halde, onları yardımdan mahrum etmek niyet ve azmi ile erkenden yola düştüler. وَغَدَوْا عَلَى حَرْدٍ قَادِرِينَ
26 Fakat bahçeyi gördüklerinde: Mutlaka yolumuzu şaşırmış olmalıyız! dediler. فَلَمَّا رَأَوْهَا قَالُوا إِنَّا لَضَالُّونَ
27 Yok yok, doğrusu biz mahrum bırakılmışız! بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ
28 İçlerinden en makul olanı şöyle dedi: Ben size "Rabbinizi tesbih etsenize" dememiş miydim? قَالَ أَوْسَطُهُمْ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُونَ
29 Rabbimizi tesbih ederiz; doğrusu biz (kendi kendimize) yazık etmişiz, dediler. قَالُوا سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ
30 Ardından, kabahati birbirlerine yüklemeye başladılar. فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَلَاوَمُونَ
31 (Nihayet) şöyle dediler: Yazıklar olsun bize! Gerçekten biz azgın kişilermişiz. قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا طَاغِينَ
32 Belki Rabbimiz bize bunun yerine daha iyisini verir. Çünkü biz (artık) Rabbimizi(O'nun hoşnutluğunu) arzuluyoruz. عَسَى رَبُّنَا أَن يُبْدِلَنَا خَيْرًا مِّنْهَا إِنَّا إِلَى رَبِّنَا رَاغِبُونَ
33 İşte azap böyledir. Ahiret azabı ise elbette daha büyüktür. Keşke bilselerdi! كَذَلِكَ الْعَذَابُ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ
34 Şu da muhakkak ki, takva sahipleri için Rableri katında nimetleri bol cennetler vardır. إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّعِيمِ
35 Öyle ya, (Allah'a) teslimiyet gösterenleri, (o) günahkarlar gibi tutar mıyız hiç? أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِينَ كَالْمُجْرِمِينَ
36 Size ne oluyor? Ne biçim hüküm veriyorsunuz? مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ
37 Yoksa size ait bir kitap var da, (bu batıl inanışları) onda mı okuyorsunuz? أَمْ لَكُمْ كِتَابٌ فِيهِ تَدْرُسُونَ
38 Onda, beğendiğiniz her şey sizin için mutlaka vardır (diye mi yazılı)? إِنَّ لَكُمْ فِيهِ لَمَا تَخَيَّرُونَ
39 Yoksa, "Ne hükmederseniz mutlaka sizindir" diye sizin lehinize olarak tarafımızdan verilmiş, kıyamet gününe kadar geçerli kesin sözler mi var? أَمْ لَكُمْ أَيْمَانٌ عَلَيْنَا بَالِغَةٌ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ إِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْكُمُونَ
40 Sor onlara: Bu iddiayı onların hangisi savunacak? سَلْهُم أَيُّهُم بِذَلِكَ زَعِيمٌ
41 Yoksa ortakları mı var onların? Sözlerinde doğru iseler, hadi getirsinler ortaklarını! أَمْ لَهُمْ شُرَكَاء فَلْيَأْتُوا بِشُرَكَائِهِمْ إِن كَانُوا صَادِقِينَ
42 O gün incikten açılır ve secdeye davet edilirler; fakat güç getiremezler. يَوْمَ يُكْشَفُ عَن سَاقٍ وَيُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ
43 Gözleri horluktan aşağı düşmüş bir halde kendilerini zillet bürür. Halbuki onlar, sapasağlam iken de secdeye davet ediliyorlardı (fakat yine secde etmiyorlardı). خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ وَقَدْ كَانُوا يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ
44 (Resulüm!) Sen bu sözü (Kur'an'ı) yalan sayanı bana bırak (kendini üzme). Biz onları, bilmedikleri bir yönden yavaş yavaş azaba yaklaştırıyoruz. فَذَرْنِي وَمَن يُكَذِّبُ بِهَذَا الْحَدِيثِ سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ
45 Onlara mühlet veriyorum. Doğrusu benim fendim çok sağlamdır! وَأُمْلِي لَهُمْ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ
46 Yoksa sen onlardan bir ücret istiyorsun da bu yüzden onlar ağır bir borç altında mı kalıyorlar? أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ
47 Yahut gaybın bilgisi onların nezdinde de, onlar mı (istedikleri gibi) yazıyorlar? أَمْ عِندَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ
48 Sen Rabbinin hükmünü sabırla bekle. Balık sahibi (Yunus) gibi olma. Hani o, dertli dertli Rabbine niyaz etmişti. فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُن كَصَاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نَادَى وَهُوَ مَكْظُومٌ
49 Şayet Rabbinden ona bir nimet yetişmemiş olsaydı o, mutlaka, kınanacak bir halde ıssız bir diyara atılacaktı. لَوْلَا أَن تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِّن رَّبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاء وَهُوَ مَذْمُومٌ
50 Fakat ardından, Rabbi onu seçti (vahiy verdi) ve onu salihlerden kıldı. فَاجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِينَ
51 O inkar edenler Zikr'i (Kur'an'ı) işittikleri zaman, neredeyse seni gözleriyle devirivereceklerdi. Hala da (kin ve hasetlerinden:) "Hiç şüphe yok o bir delidir" derler. وَإِن يَكَادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ
52 Oysa o (Kur'an), alemler için ancak bir öğüttür. وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ
Next Surah Al-Haqqa
;